تماشا

روزهاست می‌خواهم اینهمه که در جانم می‌گذرد روی کاغذ روان کنم.

حال که این مجال دست داده، تو‌‌‌ای ذهن پر جنب و جوش و تحلیلگر لطفا آنچه می‌آید را نسنج.

بگذار سرریز کند. بجوشد.

تو یکی دیگر بگذار هستی من در این کلمه‌ها رها باشد.

برای ما که رهایی رویایی شده برای سال‌های دور. بیا نزدیکش کنیم به همین نقطه. روی همین کاغذ. به قبل از رسیدن پای کلام به کاغذ. بگذار آزادی نفس بکشد!